اینک که در 19 مهرماه سال 1398 هجری شمسی، چهل سال را پشت سر گذاشته ام، پروردگار را شاکرم.
بی شک شاید عده ای را رنجونده باشم؛ خواه خواسته و ناخواسته، که امید دارم مورد بخشش آنها قرار گرفته باشم.
و اما بعد؛
40 نکته که در 40 سال عمر خود آموختم را مکتوب کردم؛ و یقین دارم که امروز دوباره متولد شدم اما اینبار همراه با تحول؛ امید دارم و توکل میکنم که آینده هم به آنها پایبند باشم تا شاید رستگار شوم.
1. نانجیب نجیب را به نجیب نانجیب ترجیح دادم!
2.سواد برایم از تحصیلات برتری داشت!
3.سازگاری با همه مرام ها برایم دشوار بود!
4.دعای برای دیگران را خوشایندتر از دعا برای خود دانستم!
5.تمرین کردم تا به همه عقاید احترام بزارم اما هم عقیده کسی نشوم!
6.فکر کردن را بیشتر از کارکردن دوست داشتم!
7.با جاهل و بیشعور مدارا کردم اما با احمق هرگز!
8.سرزنش مخلوقات خدا برایم دشوار بود و همه آنها برایم قابل احترام!
9.تا زمانی که امانتی دراختیارم بود آسوده نبودم!
10.وقتی که به کسی وعده دادم آرامش نداشتم!
11.هیچ وقت خود را در مقام قضاوت قرار ندادم!
12.در محاسبه خویش پیش قدم بودم تا در محاسبه دیگران!
13.خودم را به کسی بدهکار نکردم!
14.خودم را جاهل دانستم نه عقل کل!
15.قضاوت دیگران در مورد خودم و دگران بی ارزش بود!
16.از کسانی که عیب دیگران را برایم بازگو کردند بیم داشتم!
17.با کسانی که در تنهایی از من انتقاد کردند دوست شدم!
18.با آشنایان دوست نگشتم، با دوستانی که ظرفیت اندک داشتند رفاقت نکردم، و با رفیقان هیچ وقت محرم نشدم!
19.با بی نظمی و بدقولی ستیز کردم، هرچند میدانستم که تنها خواهم ماند!
20.برایم قدرت، ثروت و شهرت منفور بود!
21.گناه نکردم ولی اشتباه بسیار، و به بخشندگی پروردگار امید داشتم!
22.هرکس برخلاف عقیده ام کلامی گفت، بدون ترس نظرم را گفتم!
23.هرگز به داشته های دیگران حسادت و از نداشته های خودم گلایه نکردم!
24.آرامش برایم از صندوق های جواهر با ارزشمندتر بود!
25.فقط از پروردگار خواستم که آنچه لیاقت دارم به من عطا کند!
26.برای هیچ کس و هیچ قومی مرگ نخواستم!
27.در هنگام مشکلات سعی کردم شاکر باشم تا شاکی!
28.صدایم بلند بود اما سکوت را بیشتر دوست داشتم!
29.سعی کردم هم رنگ جماعتی نشوم!
30.سلام کردن به دیگران را دوست داشتم و در آن پیش قدم بودم!
31.جماد، گیاه و حیوان را مخلوقات پروردگار دانستم و در برخورد با آنها احتیاط داشتم!
32.حریص نبودم و هرکجا به حق خودم قانع!
33.سعی کردم شوخ طبعی کنم و گشاده رو باشم، هرچند که درونم غوغا داشت!
34.در چندجای اندک که مورد تهمت قرار گرفتم، ستیز نکردم و آنها را به خودشان واگذار کردم!
35.فارسی قرآن را یک بار کامل خواندم و برگزیده هایش را علامت زدم!
36.ناخواسته کسانی را ناراحت کردم اما در تنهایی خودم پشیمان بودم!
37.در هنگام انفاق یقین داشتم آنچه را میبخشم از آن من نیست!
38.هرگز نتوانستم با اسراف کنار بیایم!
39.دروغ مصلحت آمیز را بهتر از راست فتنه انگیز دانستم!
40.به آنچه اکثریت قبول داشتند اعتمادی نکردم!
پروردگارا؛ زندگی دوباره مرا سرشار از آگاهی قرار ده، که هیچ سودی افضل تر از دانایی نیست!!!
سومین «عصرانه به وقت گردشگری» با موضوع «رسانه و گردشگری» و با حضور «مهدی جمشیدی مدیر مسئول تهران رسانه» در موزه رضا عباسی تهران برگزار شد.
به گزارش تهران رسانه ؛ سومین عصرانه به وقت گردشگری با حضور مهدی سیف مدیر ستاد گردشگری شهرداری تهران، مهدی جمشیدی مدیر مسئول تهران رسانه، هادی آفریده مستند ساز، حسن خسروی مدرس دانشگاه، سرکار خانم دکتر طیبه رضایی راد فعال رسانه ای و جمعی از فعالان گردشگری در موزه رضا عباسی تهران برگزار شد.
مهدی جمشیدی سخنران این نشست پیرامون بررسی موضوع رسانه و گردشگری گفت؛ رسانه باید در خدمت گردشگری باشد تا بتوانیم کشورمان را به جهانیان معرفی کنیم و چهره ایی که دنیا از ما می شناسد را تغییر دهیم.
جمشیدی در ابتدا به جایگاه صنعت گردشگری ایران در جهان اشاره کرد و افزود؛ در بین 5 قاره کره زمین، قاره آسیا در صنعت گردشگری شاخص است و این درحالی است که کشور ایران نیز در بین 205 کشور دنیا و 48 کشور قاره آسیا جزو کشورهای فعال این صنعت قرار دارد.
مدیر مسئول تهران رسانه در خصوص جایگاه ایران در صنعت گردشگری گفت؛ حضور 2 الی 4 میلیون گردشگر در سال باعث شده است که ایران در رتبه 35 از بین 185 کشور قرار بگیرد که با اقدامات کارشناسی میتوان در بین 10 کشور برتر جهان در صنعت گردشگری قرار گرفت.
این فعال رسانه ای در خصوص نقش شهر تهران در صنعت گردشگری و جذب گردشگر افزود؛ تهران با دارا بودن بیش از 2 هزار مرکز و مکان تفریحی و گردشگری در بین 43 شهر استان تهران و 31 استان کشور توانسته است سهم به سزایی را در جذب گردشگر ایفا نماید.
وی در ادامه به موضوع رسانه و گردشگری پرداخت و ضمن انتقاد از عدم توجه فعالان این حوزه یادآور شد؛ کارشناسان و فعالان حوزه گردشگری و رسانه به اشتباه رسانه را در سایت و فضای مجازی خلاصه کرده اند که این تفکر به طور کامل غلط و غیرکارشناسی است.
جمشیدی به دسته بندی ماهیتی رسانه در حوزه گردشگری اشاره کرد و گفت؛ "خانواده، هنر، ورزش، آموزش، تولید، مد، غذا، سلامت، دین، جشنواره و تبلیغات" هرکدام می توانند نقش رسانه را در گردشگری ایفا نمایند که به اختصار به مواردی از آنها اشاره نمود.
خانواده و گردشگری؛ در درون خانواده می توان به کودکان، بانوان و سالمندان اشاره نمود که هریک به تنهایی نقش رسانه را خواهند داشت.
با تربیت و پرورش کودکان و معرفی جاذبه های گردشگری به صورت میدانی، هریک از آنها می توانند در محیط مدرسه و هم سالان خود نقش رسانه را داشته باشند.
کانون های گردشگری محله با آموزش گردشگری بانوان می توانند هریک از آنها را به یک رسانه تاثیرگذار در سطح محله تبدیل و تربیت نمایند.همچنین با سرمایه گذاری بر روی سالمندان می توان آنان را به سرمایه های رسانه انسانی در سطح افراد تأثیرگذار تبدیل نمود.
هنر و گردشگری؛ سینما، تأتر، نقاشی، عکاسی و سایر هنرهای هفت گانه می بایست پیوست های گردشگری برای آثار خود تعریف نمایند تا به رسانه ای تأثیرگذار تبدیل شوند، به خصوص سینما و صنعت فیلم سازی می تواند تأثیرگذارترین رسانه در معرفی مکان های گردشگری کشور باشد.
ورزش و گردشگری؛ همه کشورهای دنیا در کنار ورزش به صنعت گردشگری نیز توجه دارند که در ایران این موضوع نه تنها توجه ای به آن نمی شود بلکه سخت گیری هایی به دلیل موضوعات امنیتی صورت می گیرد که می توان فعالیت های ورزشی را با توجه به ورود ورزشکاران به کشور به رسانه ای جامع تبدیل نمود.
آموزش و گردشگری؛ کشورهای دنیا به ویژه کشورهای حوزه دریای خزر توانسته اند با تأسیس دانشگاههای بین المللی در جذب گردشگر فعال عمل نمایند که این موضوع نیز در کشور ایران مغفول مانده و سهم آموزش عالی در صنعت گردشگری ناچیز است و آموزش نیز نتوانسته است نقش رسانه را به درستی بازی نماید.
تولید و گردشگری؛ یکی از موضوعات مهم و درآمدزا، تولیدات و محصولات داخل است که در کشور توزیع و یا صادر می شود، محصولات تولیدی با توجه به هزینه های ثابت بسته بندی می توانند در کنار چاپ برند و توضیحات هر محصول، یک یا چند مکان گردشگری ایران را معرفی نمایند که همین امر می تواند محصول را به رسانه ای تأثیرگذار و فراگیر تبدیل نماید.
مد و گردشگری؛ همه ساله در کشورهای جهان، فستیوال های مد در موضوعات مد مو، مد لباس، و سایر موارد برگزار می شود که همین فستیوال ها با پیوست جذب گردشگر برگزار می شود که متأسفانه در ایران مدلباس برگزار می شود که نه تنها جذب گردشگر خارجی ندارد بلکه شهروندان داخل نیز از این موضوع بی اطلاع هستند.
غذا و گردشگری؛ یکی از رسانه های ماهیتی که می توان در صنعت گردشگری نقش ایفا نماید، غذا و فرهنگ تغذیه هر کشور است، در 40 سال گذشته نه تنها برندهای غذا مثل دیزی سنگی را نتوانسته اند در کشورهای جهان تأسیس نمایند، بلکه بیم آن دارند که برندهای خارجی در ایران شعبه و نمایندگی ایجاد کنند.
سلامت و گردشگری؛ از دیگر مواردی که می تواند در جذب گردشگر داخلی و خارجی فعال عمل نماید، بحث درمان و سلامت است، ایران می توانند با توجه به حضور متخصصان پزشکی، بیمارستان و هتل بیمارستان های مجهز را احداث نماید تا سلامت هم در ردیف رسانه گردشگری قرار بگیرد.
دین و گردشگری؛ همان طور که پوشیدن شلوارک کوتاه و پوشش غیرعرفی داخلی برای ایرانیان در سایر کشورها جذابیت دارد، برای گردشگران خارجی نیز پوشش اسلامی جذاب و قابل قبول است که متأسفانه با کج فهمی ها و اقدامات نادرست تاکنون نتوانسته ایم دین اسلام و مذهب شیعه را به جهانیان معرفی کنیم که متولیان امر می بایست از دین اسلام به عنوان رسانه جهان شمول برای اهداف گردشگری استفاده نمایند.
جشنواره و گردشگری؛ جشنواره ها به خودی خود می توانند نقش رسانه را در صنعت گردشگری ایفا نمایند، انواع جشنواره های محلی و منطقه ای می بایست با نگاه گردشگری و جذب توریسم برگزار شود.
تبلیغات و گردشگری؛ تبلیغات از اساسی ترین رسانه ها به خصوص در گردشگری محسوب می شود که نبود شماره گویای گردشگری و سایت جامع گردشگری این مهم را در کشور ایران کمرنگ نموده است. می توان همانند تبلیغات شماره تماس 113 و 114، شماره گویای گردشگری و سایت جامع گردشگری را در کشور تبلیغ نمود.
در ادامه حاضران در برنامه به تماشای مستند "صف سلام" نشستند.
این مستند مراحل مرمت و نصب نقاشی دیواری عهد قاجار به نام صف سلام را که تصویر فتحعلی شاه، فرزندان و نوادگانش را نشان می دهد، با رویکرد تاریخی و مرور بخشی از تاریخ دوره قاجار، به تصویر می کشد.
در ادامه، هادی آفریده کارگردان مستند "صف سلام" با بیان اینکه فیلم های سینمایی و مستند در معرفی جاذبه های گردشگری بسیار موثر هستند اظهار داشت: کار فرهنگی برای تاثیر گذاری نیازمند ممارست و سینمای مستند به عنوان یک ابزار فرهنگی بسیار قدرتمند و کارآمد است.
وی در خصوص رویکرد تاریخی مستند صف سلام عنوان کرد: ارائه اطلاعات تاریخی، در مخاطب ایجاد تعلق خاطر می کند و این آشنایی با تاریخ و حس تعلق خاطر، حفاظت از میراث تاریخی و فرهنگی را در پی دارد.
جلسه با پرسش و پاسخ در خصوص فیلم و حواشی آن ادامه یافت.
شایان ذکر است جلسات عصرانه به وقت گردشگری یک هفته در میان، یکشنبه ها با موضوعات متنوع و مرتبط با گردشگری، برگزار می شود.
سومین نشست «عصرانه به وقت گردشگری» سی ام تیرماه با موضوع «رسانه و گردشگری» در موزه رضا عباسی برگزار می شود.
به گزارش تهران رسانه ؛ ستاد گردشگری شهرداری تهران با اجرای جلسات "عصرانه به وقت گردشگری"، بر آن است تا در فضایی صمیمی، گفتگوهایی با محور گردشگری شهری با حضور هنرمندان، نویسندگان و فعالان عرصه گردشگری را در جهت ایجاد تعامل و هم اندیشی پایه گذاری کند.
هدف از برگزاری این جلسات ایجاد بستری مناسب برای انتقال تجربیات فعالان این حوزه و تقویت گفتمان گردشگری به ویژه تهرانگردی به عنوان یک عنصر فرهنگ ساز است.
شایان ذکر است؛ میهمان سومین جلسه "عصرانه به وقت گردشگری" با موضوع "رسانه و گردشگری"، «مهدی جمشیدی مدیر مسئول تهران رسانه» است که روز یکشنبه 30 تیر ماه 98، ساعت 16:30 در "موزه رضا عباسی" واقع در خیابان شریعتی، نرسیده به پل سید خندان برگزار خواهد شد.
شرکت در این نشست برای علاقه مندان به "رسانه و گردشگری" رایگان است
موضوعی که متولیان مدیریت شهری و اعضاء شورای شهر تهران به دنبال احیای آن در تهران هستند، حیاط دستفروشان و بساط گستران در معابر است نه حیات شبانه در تهران!
حیات شبانه در تهران یا حیاط دستفروشان در معابر!
اعضای شورای شهر تهران می گویند احیای زیست شبانه در تهران یک ضرورت است برای شهروندان پایتخت، پلیس تهران می گوید که کلیات و الزامات طرح می بایست تدوین و سپس اظهار نظر نمود.
اما آنچه که این روزها ما شاهد اجرای آن در برخی مناطق و معابر تهران هستیم، بیشتر به دستفروشی و بساط گستری فروشندگان موادغذایی با بدترین شرایط آلودگی و بهداشتی شبیه است تا حیات شبانه!
حیات شبانه یعنی فعالیت صنوف و مراکز تفریحی و گردشگری یا اماکن خدمات رسان، نه دستفروشی طایفه ای و فروش چای و سوسیس، کالباس!
طرح حیات شبانه در تهران پیوست اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و جغرافیایی نیاز دارد نه اظهار نظرهای فردی و سلیقه ای!
مهدی جمشیدی | فعال اجتماعی و رسانه ای
وقتی مظلومیت مرگ یک زن، زیر لگام ارزش خبری شهرت له می شود!
در لجن پراکنی رسانه ای، جای پیام تسلیت به خانواده داغدار خالیست!!!
وقتی مظلومیت مرگ یک زن، زیر لگام ارزش خبری شهرت له می شود!
و او دیگر در بین ما نیست تا از خودش دفاع کند!
تسلیت به فرزند و بازماندگان خانم میترا استاد | روحش شاد
"مهدی جمشیدی | فعال اجتماعی و رسانه ای"
نگاه غیر تخصصی و سلیقه ای مدیران اتاق اصناف تهران به جایگاه روابط عمومی و بی توجهی به آن، باعث شده است که جایگاه اتحادیه های صنفی در میان اعضاء، اصحاب رسانه و دولتمردان تضعیف شود.
اتاق اصناف ایران به خصوص اتاق اصناف تهران سالهاست که نه تنها کم توجهی، بلکه کاملا جایگاه تخصصی روابط عمومی را به فراموشی سپرده است و معاونتی تحت عنوان معاونت فرهنگی، اجتماعی و ارتباطات را برای تشکیلات سازمانی خود تعریف کرده است.
در 1 دهه اخیر، مدیران و روسای اتاق اصناف خود را درگیر امور صنفی و ارتباط با دولتمردان کرده اند و از نقش و جایگاه روابط عمومی غافل شده اند.
در گذشته و قبل از تشکیل اتاق اصناف، زمانی که مجمع امور صنفی در دوبخش تولیدی و توزیعی فعالیت داشتند، واحدی به نام روابط عمومی به طور اسمی و به نوعی سوری فعالیت می کرد که مسئولیت آن به عهده یکی از روسای سابق و بازنشسته بود که نه تنها با ادبیات ابتدایی روابط عمومی آشنایی نداشت، بلکه آئین نامه تعریف شده ای هم برای اجرای امور در اختیار نبود، و وظیفه آن فقط پر کردن نام جایگاه و اشغال نمودن یک میز در اتاقی مشترک بود.
پس از تشکیل اتاق اصناف، واحد روابط عمومی در تشکیلات تعریف و مدیران وقت غافل از تعریف جایگاه تخصصی در اتحادیه های صنفی، بودجه و امکانات خود را صرف بروزرسانی سایت، چاپ مجله و گرفتن عکس نمودند که همین موضوع سالهاست جایگاه بزرگترین تشکل غیردولتی را که بیش از 130 اتحادیه صنفی در آن فعالیت می کنند و خدمات آنها به بیش از 200 هزار واحد صنفی در تهران صورت می گیرد را مورد کم لطفی قرار داده است به طوری که شاهد هستیم روسای اتحادیه ها با عناوین مختلفی از جمله رئیس اتحادیه تهران، استان تهران و یا اتحادیه کشوری با رسانه ها مصاحبه دارند و هنوز تفکیک فعالیت اتاق در سطح شهر، شهرستان، استان و کشور نامشخص است.
اینک و با گذشت یک دهه از فعالیت تخصصی اتاق اصناف تهران، باز هم جایگاه روابط عمومی به فراموشی سپرده شده است و نگاه غیر تخصصی به این جایگاه، امور روابط عمومی را در بروزرسانی سایت و گرفتن عکس یادگاری محصور کرده است.
انتظار می رود که نگاه روسای اتاق اصناف تهران و ایران به جایگاه رفیع و عظیم روابط عمومی چه در سازمان متبوع و چه در بدنه اتحادیه های صنفی خود تغییر نماید و با استفاده از کارشناسان مجرب بتوانند به طور علمی و تخصصی جایگاه اتاق اصناف را در جامعه و در بین اعضاء، رسانه و دولتمردان به درجه رفیع خود برسانند.
مهدی جمشیدی | فعال اجتماعی و رسانه ای
نظام آموزشی ایران و سبک زندگی در گام دوم انقلاب
پیشنهاد میشود در گام دوم انقلاب، نظام آموزشی کشور و سبک زندگی تغییر کند؛
6 تا 9 سالگی؛ دوره آموزش پسرانه و دخترانه مختلط یا دو شیفته
9 تا 12 سالگی؛ دوره پرورش پسرانه و دخترانه جداگانه
12 تا 14 سالگی؛ دوره های فنی، هنری، ورزشی (براساس استعداد و علاقه مندی)
14 تا 18 سالگی؛ دوره کاردانی و کارشناسی بدون کنکور
18 تا 20 سالگی؛ دوره خدمت سربازی پسران
18 تا 20 سالگی؛ دوره مهارتهای زندگی دختران
20 تا 50 سالگی؛ اشتغال، ازدواج، تحصیلات تکمیلی با آزمون
50 سالگی؛ بازنشستگی، تفریح، فعالیت های اجتماعی
نظرات و پیشنهادات خود را ارسال نمایید.
"مهدی جمشیدی | فعال اجتماعی و رسانه ای"
پناه میبرم به خدا از شر حماقت!
بچه که بودم، اعتقادم این بود که باید پناه ببرم به خدا از شر شیطان!
در دوران جوانی بر این عقیده بودم که باید پناه برد به خدا از شر جهل و نادانی!
اکنون در سن پختگی؛ به یقین رسیده ام که باید پناه ببرم به خدا از شر حماقت و دوری کنم از انسان احمق!!!
انسان جاهل را سرزنشی نیست و احمق را مداوایی.
"مهدی جمشیدی | فعال اجتماعی و رسانه ای"
خطر نفوذ مدیران کت و شلواری به حوزه روابط عمومی!
خصوصیات مدیران کت و شلواری در حوزه روابط عمومی؛
برای خودشان مسوول دفتر استخدام میکنند.
اتاق مدیریت روابط عمومی را در طبقه آخر سازمان انتخاب میکنند.
برای دست دادن منتظرند به طرفشان بروید.
دوست دارند رسانه ها به دنبالشان باشند.
همراه داشتن دوربین و گرفتن عکس را کسر شان میدانند.
مغزشان در تولید خبر و بروزرسانی سایت قفل شده است.
عارشون میاد شماره تماس همراه خودشون رو به دیگران بدهند.
با طی کردن مقطع کاردانی روابط عمومی خودشان را عقل کل میدانند.
به جای خوش آمدگویی در ورودی مراسمات، بالای مجلس کنار رییس مینشینند.
پذیرایی از مدعوین را برای خود ننگ میدانند.
و ...
خلاصه؛ دوست دارند کت و شلوار بپوشند و با عنوان مدیر روابط عمومی و امور بین الملل رژه پز بروند!!!
"مهدی جمشیدی | فعال اجتماعی و رسانه ای"
خبرنگاران باید به عنوان ضابط قضایی فعالیت کنند
برای رشد و تعالی یک جامعه، به سه قشر باید توجه ویژه نمود، معلمان و اساتید، پلیس، خبرنگاران
معلمان در راه آموزش و تربیت، پلیس در راه حفظ امنیت، خبرنگاران در مسیر شفاف سازی و عدالت خواهی
پیشنهاد می شود قوه قضائیه در دوره مدیریت جدید خود، خبرنگاران ویژه را در حوزه های خبری تخصصی به عنوان ضابطان قضایی خاص تربیت و آموزش دهند.
