انسان هر چه بیشتر بتواند دل را متوجه مرگ کند، این اسب چموش بیشتر رام می گردد. یعنی انسان به خود بفهماند که بالاخره مردن وجود دارد و هر چند در دنیا قوی و فعال است ولی این قدرت روزی تمام خواهد شد و به پایان می رسد،زیرا این دنیا موقتی است و زودگذر.
به هر میزان که مرگ را برای خود مجسم نماییم و بیشتر به او توجه کنیم، نفس بهتر و زودتر رام می شود ،لذا امیرالمؤمنین می فرمایند :نفس را با یاد مرگ رام کن.
بنابراین آرامش روحی برای آدمی در پناه تقویت باور و اعتقاد قلبی بخداوند متعال ایجاد خواهد شد و اگر بخواهیم تمایلات حیوانی را از بین برده و یا کنترل کنیم، از طریق یاد مرگ ممکن خواهد شد.
